Als toeschouwer zie je meer van het spel dan als speler
“Ik wil een bocht leren schaatsen!” riep ik al heel lang.
Ik deed er nooit wat mee, totdat ik schaatstrainer Piet Hijlkema van SaTop tegenkwam.
Tijd voor actie!
Maandagochtend, 10 uur, Elfstedenhal, Leeuwarden.
Daar zette ik mijn eerste schaatsstreken sinds jaren. Het was even wennen, maar al gauw had ik de slag weer te pakken.
Voordat we de bocht gingen oefenen, gingen we eerst bezig met de basistechniek.
Het advies van Piet was duidelijk: “Diep zitten, dus door de knieën en onder de wind door!”
Dus ik deed keurig wat Piet van mij verwachtte.
Het kostte me enige moeite, maar na een tijdje had ik het gevoel dat ik zo diep zat als Sjinkie Knegt. Bijna met mijn neus ging ik over het ijs….
Ik vroeg of Piet me even wilde filmen, zodat ik het thuis ook even terug kon zien.
Toen ik het terugzag?
Tsja……?
Laat ik het zo zeggen: ik had een iets vertekend beeld van de werkelijkheid gehad: voor mijn gevoel lag ik met mijn neus op het ijs, maar op de gefilmde beelden stond ik tot mijn verbazing vrijwel rechtop. ?
Deze inleiding over schaatsen heeft veel raakvlakken heeft met mijn werkzaamheden als Beeldcoach.
Wanneer ik kom filmen in klassensituaties heb ik als doel dat ik docenten met een frisse blik naar zichzelf laat kijken.
Soms hebben ze daarbij een specifieke ontwikkelvraag, soms ook niet.
Door naar jezelf te kijken reflecteer je automatisch.
Je bent dan even van rol gewisseld: je bent van speler naar toeschouwer gegaan.
Je kan als het ware je eigen spel (=leerkrachtengedrag) analyseren;
Je kunt eerlijk en onbevooroordeeld naar jezelf kijken en kijken naar wat werkt en wat er niet werkt.
In iedere klassensituatie ontstaan bepaalde patronen.
Het is goed om je bewust te worden van de patronen die werken, zodat je deze eventueel uit kunt breiden.
De patronen die voor de leerkracht zelf minder goed werken komen eveneens aan bod in een coachingsgesprek.
In de dialoog komen we dan ook tot iemands drijfveren:
Waarom doe je wat je doet?
Stel deze vraag maar eens aan jezelf:
“Waarom doe ik wat ik doe?”
Dan kom je dichtbij je drijfveren en motivatie. Meer hierover in mijn volgende Blog.
We kijken tijdens zo’n Beeldcoachtraject vooral naar iemands KRACHT (kwaliteiten, talenten, competenties) en hoe je deze in kunt zetten bij het doorbreken van de niet helpende patronen.
In de dialoog maak ik ontwikkelkansen inzichtelijk.
Zodat de leraar zelf de regie neemt, geactiveerd wordt en in beweging komt en daarmee zichzelf verder kan ontwikkelen.
Terugkomend op mijn schaatsavontuur;
Ik wil hier niet mee zeggen dat iedere leerkracht een vertekend beeld van zijn eigen leerkrachtengedrag heeft, zoals ik dat wel had van mijn schaatstechniek.
Wel denk ik dat het goed is om in de hectiek van alle dag af en toe even van rol te wisselen en te reflecteren!
Dan zie de dingen anders dan je vooraf had verwacht en ZIE je en LEER je zoveel MEER!
En dat is in het belang van de docent, in het belang van het kind en in het belang van de kwaliteit van onderwijs!
En o ja……., die bocht schaatsen daar werk ik nog aan! ?
Zoeken naar de waarheid houdt je in het verleden, reflecteren brengt je naar de toekomst
(Bron: Coachingskalender 2018)
Meer lezen over Beeldcoaching:
https://www.leerkrachtcoach.nl/werkwijze/beeldcoaching/
Veel gestelde ontwikkelvragen van leerkrachten en docenten:
https://www.leerkrachtcoach.nl/aanbod/
